GLEÐILEG JÓL!!!

...og farsælt komandi ár... ég var komin í jólaskap fyrir löngu, en samt finnst mér eins og jólin séu ekki á morgun...funny...það er eins og allt jólastuð sé farið úr mér...

anyways! Gleðileg jól allir saman og bra "be a babe!"

Kv. Andrea

!OHH!

Ósanngjarnt! Vá hvað mamma getur verið alveg rosalega pirrandi... éttlaði sko að fara til Dísu skvísu og við ætluðum að gistast en NEIIII mamma var ekki alveg með á nótunum og bara eikkað en það er svo seint og mer finnst þetta ekki nógu sniðugt... OH! Stundum getur hún bara verið svooo pirrandi!

Annars segji ég allt í þessu fína bara, fór og keypti mer jólatré í dag, mjög flott og tignarlegt! alveg frábó! gerði reyndar ekki mikið meira, fór aðeins í kolaportið en var síðan eiginlega bara sofandi.... úbs :$

Kv.Andrea

OMG!

ÉG hata sjálfa mig og lífið og ég hata allt í kring um mig og mig langar að deyja...

Varð aðeins að tjá mig...Sorry ef ég er fyrir ykkur, feel free to kill me.

Kv. Andrea

Úff

Jæja... Ég var að ryksuga um daginn og allt í góðu með það...jæja, var ég ekki komin efst með suguna og var að ryksuga fyrir ofan stigann þegar þessi líka trítilóða gula ryksuga fjölskyldunnar keyrði bara beint í sköflunginn minn og ég náttla bara "ááá*nokkur óprenthæf orð*ááá og sparkaði í ryksuguna í reiðikasti. Þá hoppaði ryksugan góða niður tröppurnar og lenti í molum fyri neðan mig og ég bara "öhh" og það var náttla greinilegt að hin illa ryksuga var að klína á mig að hafa hrint henni niður stigann, sveiattan! Kom ekki mamma askvaðandi inn um dyrnar og horfði fyrst á mig, svo á ryksuguna, svo aftur á mig og svo bara var eins og það rynni á hana æði og bara !!!RWARWRAWRAWRAAA!!! Algjörlega brjáluð með ásakanir eins og "hún var glæný" og " allt sem þú snertir er ónýtt á klukkutíma!" á meðan ég reyndi í öngum mínum að sannfæra hana um að umrædd ryksuga hafa verið djúpt í sjálfsmorðshugleiðingum(ekki skrítið miðavið skítinn sem hún sígur) og gert þetta algerlega sjálfviljug, en hún trúði mér því miður ekki. Ætli nokkur viti hvað síðustu hugsanir þessarar gulu ryksugu hafi verið, minning hennar lifir allavega...

Kv. Andrea

Jól

Hæhæ, sorry hvað ég er ekki búin að skrifa lengi Benna, eða hver sem les þetta anyways...

Skrítið hvað það er ekkert mikið að tala um núna...samt er ég að neyða sjálfa mig í að skrifa hérna bara upp á grínið, ætli það sé ekki bara eitthvað verulega mikið að mér, eins og öllum sé ekki sama...

Jæja, nú eru jólin að koma og ég er með pínu sammvikubit. Ég hlakka ekkert til jólanna! Og ekki heldur til áramóta eða neins í kringum þetta bölæði. Mér finnst bara eins og þetta sé ein af mörgum afsökunum litla mannsins til þess að eyða pening í ekki neitt. Til hvers þurfum við gjafir og góðann mat til þess að hressa okkur upp? Þurfum við virkilega að kaupa okkur gleði? æj, mér finnst bara eins og eg sé búin að missa alla gleðitilfinningu úr
mér, og ég er með sammvikubit yfir að vera ekki glöð yfir jólin og að vera glöð yfir því að eyða öllum mínum pening og tíma í fólk sem þykir ekki einu sinni vænt um mig, útaf litlu
barni sem ég trúi ekki einu sinni á! Mér finnst eins og ég hafi bara ekki neina trú lengur. Ætli einhver hafi trú lengur? Ég veit allavega að ég þekki örfáar manneskjur sem hafa
sannkallaðann trúarhita nú á dögum.
Vá hvað ég hlít að hugsa mikið, ég bara kem þessu varla á blað ( samt tæknilega séð
ekki blað).

Ætli öllum líði svona á ákveðnum tímapunkt í lífi sínu eða er ég furðuleg. Ég veit allavega
að núna ætti ég ekki að vera að hugsa svona mikið, heldur hugsa um hvaða kjól ég fari í á
jólaballið eða hvað annað fólk sé að segja um mig núna... og sem únglíngur (the laxnes style) ætti ég örugglega að vera glöð því þeir segja nú einu sinna að þetta séu bestu ár ævi minnar, og þótt ég sé stundum glöð en eg er það ekki oft.

Gerir það mig skrítna? Eða þunglinda kannski?

Satt best að segja er mér sama núna því ég er svöng og ætla að segja þetta nóg af vangaveltum í bili.

Lifið heil með Guði ( *fliss* ) Kv. Andrea

Ich!

Ég er veik! Ekkert skemmtilegt við það, nei nei, alls ekki... er samt ekkert raunverulega veik, bar ameð magapínu og túrverki frá helvíti, en tókst samt sem áður að plata elskulega móður mína með mínum óumdeildu leikhæfileikum mínum. enda stóð nú einu sinni í einhverri strjörnuspá að meyjan væri svo góða að gera sér upp veikindi að hún sannfærir sjálfa sig stundum um að hún sé í alvöru veik... held að mér hafi tekist það, því mér er massíft illt í maganum og sonna. Veit nú ekki alveg um þennan skemmtilega hæfileika. Anyways...einmitt núna lít ég út eins og gröftur upp úr gröf svo ég ætla bara að fara að skella mér í sturtu og vona að útkoman verði eitthvað betri, svo á ég nú líka eftir að læra einhvern helling og þótt maginn á mér sé að liðast í sundur held ég að það sér ráðlegt að fá sér eitthvað að eta. Annars er nú ekkert skemmtilegt búið að henda mig í dag, afskaplega tilbreitingalaus tilvera hér í Hásölum 11. Jæja, ætli ég fari ekki og skoli skítinn burt af kjötstykkinu sem kallar sig líkama minn...

Kv. Andrea