You bought a haunted toaster?

Ne Hæ. Ég veit ekki afhverju ég er að blogga. Ekkert gerist nokkurtíman hjá mér. Núna er ég búin að vinna alla vikuna eins og ég fengi borgað fyrir það. Haha... þetta var svo lélegt að það blæðir úr eyrunum á mér. Í gær kláraði ég allaveganna fyrstu vikuna mína, sem er ágætt. Núna er bara mánuður eftir! Við bíðum og sjáum hvort guð hafi bænheyrt mig um betra veður. Einhverra hluta vegna voru allir að drífa sig úr bænum í gær. Það er greinilega mikið skemmtilegra að djamma uppí sveit, samkvæmt þessu athæfi sem samanstendur af því að óhugnarlega margir stungu af úr rósömu borgarlífinu. Ég lét það ekki á mig fá og fann mér einfaldlega eitthvað annað að gera. Það vildi svo vel til að Stebbi og Addi voru of félitlir til þess að stinga af líka, svo að við gripum gæsina á lofti á meðan fjölskylda Adda fór út úr bænum... eins og svo margir aðrir, og skelltum okkur í Vesturbæinn. Stebbi, Íris, ég og Addi... og Dennis og Elsa kærastan hans, en fyrir þá sem ekki vita (sem eru örugglega allir) þá er Dennis breski söngvarinn í hljómsveitinni þeirra) sköpuðum semsagt þetta litla gettúgeððer. Dennis er geðveikur. Ja, það er að segja geðveikt góður söngvari og gítarleikari. Hann er *of* góður. Og mikill Radiohead aðdáandi sem er alltaf plús. Kannski voru það bjórarnir sem sögðu til sín, ég veit ekki... en ég fékk hann til þess að spila High and Dry og mig langaði til þess að grenja hann var svo góður. Næstum því jafngóður og Thom York, og nei Hildur ég er ekki að grínast. Eftir mikla gullhamra hjá mér fékk hann svolítið æði yfir sig og tók nánast öll Radiohead lög í bókinni... og þau voru öll svooo góð! Ég spái því að hann eigi eftir að verða frægur. Mér leið bara eins og ég væri á lævakústik tónleikum, á fyrsta bekk! Það var algjör snilld. Allaveganna... hvað var ég aftur að segja? Já... Öh, æj. Ég man það ekki. Hann kunni samt ekki True Love Waits, sem var bömmer... og ég gleymdi að láta hann spila No Surprises! Ég er svo mikill kjáni.

Dagurinn: Er ekki nema hálfnaður. Mestallur dagurinn hefur gengið út á að berjast við þynnkuna, og ég get sagt með algerri fullvissu að það hafi bara gengið vel. MacDonalds og Foamy geta læknað hvað sem er. Þegar ég kom heim hringdi Gerður í mig og bauð okkur Írisi í kvöldverðarboð. Úúúú... fansí. Það er samt mjög heppilegt afþví að Addi er að fara út úr bænum (!!!) og ég hef ekkert að gera í kvöld. Sem stendur ligg ég bara upp í rúmi með Pésa og læt tímann líða... ekkert betra en smá tími til þess að gera ekki neitt eftir annasama viku. Kirsuberið á rjómatertuna væri auðvitað að hafa smá kók við höndina en maður getur nú ekki fengið allt er það? Að öðrum málefnum hef ég komist að því eftir mikla eftirspurn hvenær the almighty bréf er sent. Ekki láta eins og þið vitið ekki hvað ég er að tala um... THE BRÉF, the one and only. Þetta litla bréf sem úrskurðar hvort maður sé heimskur eða gangi veg vísdóms. Það er ekkert svo langt í það :D samkvæmt mínum heimildum svona vika, kannski tvær... fer eftir því hvort maður sé gáfaður eða ekki. Ég var líka að spá og spekúlera hvort maður mætti fara og sjá prófin sín, mig dauðlangar að vita hvað ég fékk fyrir ritun í íslensku og ensku... sérstaklega ensku afþví að sú ritun varð allt of löng, ruglingsleg og semi-kaldhæðin fyrir einu sinni mig að skilja. Íslenskuritunina lagði ég aðeins meira í og mér fannst hún ganga vel... og langar að vita hvernig íslenskuspekúlerantarnir kváðu dóm. En einhver sagði mér nú að maður þyrfti að kaupa prófin af námsgagnastofnun! Hverslags vitleysa er það nú? Ojæja... Ætli maður fari ekki og finni sér föt fyrir matarboð? Nema kannski að mæta bara á nærfötunum? Það væri nú soldill sjokker... sem er bara gaman! :D Nei, Gerður myndir örugglega lemja mig. Held ég verði bara retró og fari í föt.

Pæling dagsins: Margt í gangi bak við græn augun. Tími til þess að velja eina og festa á blöð mannkynssögunnar. Eða tölvuskjá í þessu tilviki. Guð minn eini. Já! Guð... Stór eða lítill stafur? Ég persónulega er svona hálfpartin trúleysingi (það er saga á bakvið, en ég nenni ekki að útskýra hérna) svo að ég segi bara guð með litlum staf, nema auðvitað þegar það er fyrst í setningu... maður vill ekki brjóta almenn málfræðiviðmið. Ætti þetta að vera þannig að þeir sem trúa á guð skrifi það með stórum staf afþví það er þeirra guð, en þeir sem trúa ekki á hann líti bara á hann sem einhvern guð og skrifi þá með litlum? Hmm... Annars, rosaleg frumlegheit hjá kristnu samfélagi að kalla guðinn sinn... "Guð". En kannski er þetta bara svona hjá öllum trúarsamfélögum. Kannski þýðir Buddah guð á einhverju chingchong máli, ég veit það ekki. Allaveganna finnst mér að við þurfum að finna frumlegri nöfn á þann sem við leggjum alla okkar trú á. OMIU! Þetta er svona einskonar OMG, nema bara aðeins frumlegra. Oh my invisible unicorn, minnir að þetta sé einhver kult í úddlöndum sem trúir því að guð sé ekkert nema ósýnilegur einhyrningur. Mér fannst það fyndið. Ég held að við sláum botninn í þessa leiðindafærslu sem fyrst.

Tilvitnun dagsins: Hmm... veit nú ekki alveg afhverju ég er að koma þessum lið inn afþví ég á engar skemmtilegar tilvitnanir... það eina sem ég er búin að gera merkilegt í dag er að horfa á Foamy svo að... já, ef þið skiljið þetta þá er það æði... ef ekki, þá áfellst ég ykkur ekki.

Foamy: The Amytiville toaster... make breakfast spooky, spooky talk from toaster... spooky eatin' toast! Yum yum yum, human hand.

Og ein önnur... svo fyndið...

Foamy: Wait! How about this? Na?

Germane: Cock-Master? I think I’ll pass.

Foamy: Why? What’s wrong with advertising that you are in control of a large farm bird?

Germane: Er… that’s not what it means...

Ef þið viljið meira... www.illwillpress.com !

Hérmeð kveð ég ykkur að sinni og afsaka þessa afspyrnuleiðinlegu afsökun fyrir afþreyingu. Ú... lots of A's... Is it a sign?

Kv.Andrea