Brennið þið vitar...

Já, af þessu má dæma að einhver hatar vita. Kannski beikon líka. Ástæðan fyrir dræmri bloggtíðni upp á síðkastið er sú að ég, Andrea Björk Andrésdóttir er orðin þræll lífsgæðakapphlaupsins. Já, ég hef selt sálu mína djöflinum og brotið allar mínar siðareglur. Fólk mun signa sig ótt og títt, henda sér í jörðina í bæn fyrir sál minni og gráta góðan hermann sem fallið hefur í valinn. ÉG er nefnilega komin með vinnu. Hjá Mekong - thailensku matstofunni. Þið ættuð kannski að kannast við staðinn, hann er í Bæjarlind og selur hrísgrjón og núðlur. Og mjög góða kjötrétti, svo sem Matsaman og Paneng. Virkilega sneddí, jééé... mæli með þessu. Önnur ástæðan fyrir bloggleysi er vitanlega þessi gamla og góða - leti. En afhverju er Andrea komin með vinnu? - hugsar fólk sjálfsagt. Manneskja sem hefur nánast aldrei lyft litla fingri á allri sinni ævi? Hvað gengur á? Jú, móðir hennar neitar að borga undir fáránlega há útgjöld hennar svo að hún neyðist til þess að leita á annan vettvang í leit að gjaldeyri. Og hvernig gengur? Jú, vel - segir hún aðspurð um hagi sína hjá Mekong. Undir handleiðslu Benediktu get ég ekki gert mörg glapparskot, er það? Nei, svo sannarlega ekki.

Dagurinn: Ég vaknaði klukkan hálf 2. Það lýsir fullkomlega miklu svefnleysi sem hefur hrjáð mig undanfarið. En núna er ég búin að skila inn kjörbókarritgerðinni minni og ég get sofið vært í bili. Núna er ég að baka köku fyrir móður mína á meðan Híldris eru í sundi. Við ætluðum að fara að mála háaloftið hjá henni en sökum einskærs plebbaskaps ætlum við víst að kíkja í eitthvað hóf hjá Ungum Sjálfstæðismönnum í staðin. Ég hafði ekki ætlað mér að fara út á almannafæri í dag en núna þarf ég víst að fara og greiða á mér hárið. Skrambans.

Pæling Dagsins: Það vefst eitt fyrir mér. Stundum ákveður eitthvert dindilmennið að ræna sjoppu í þeim tilgangi að eignast smá harðan pening með lítilli áreynslu (og hræða svo afgreiðsludömu til dauða með borðhníf). Þá ratar reynslusaga þjónustupíunnar oft í blöðin. Fyrirsögn er eftirfarandi: Vopnað rán framið í Hvassaleitinu - Afgreiðslustúlku ógnað með borðkuta. Afhverju þarf -vopnað- rán að koma fram? Er ekki nokkuð augljóst að rán eru vopnuð? Eru þá til óvopnuð rán? Hvernig fara þau fram... maður veltir fyrir sér. Jæja. Nóg komið í dag.

Kv.Andrea