Frat.

Hér með get ég, Andrea Björk Andrésdóttir, fullyrt af nokkurri vissu að tónverkið Fratres eftir Arvo nokkurn Pärt hafi breytt, þó aðeins lítillega, lífi mínu. Ef nokkur hefur áhuga á að vita af því, sem ég efast reyndar um.

En hvað um það, þegar ég reyni að spila það fyrir aðra er ég oftar en ekki púuð niður. Ég velti því fyrir mér hvor hefur lélegan smekk, ég eða afgangurinn af heiminum.

Þegar ég klára bók sit ég oft í einhverri geðshræringu nokkra stund, algjörlega á þekju. Eina hugsunin sem kemur upp í huga mér akkúrratnúna er hve fegin ég er að vera hérna inni með þessa átakanlega góðu tónlist, en ekki úti þakin snjó eins og hún Bára og dádýrið hennar, sem líta löngunaraugum inn um gluggann minn og harma þau ömurlegu örlög að vera einungis úr plasti.

Kv. Andrea